Η ετυμολογία της λέξης είναι  από το ουσιαστικό ανθοί και  το ρήμα ἵστημι  που σημαίνει «στέκομαι» αναφορικά με τα άνθη που στέκονταν στο κεφάλι. Στην αρχαιότητα τα Ανθεστήρια ήταν η μεγάλη τριήμερη γιορτή του Διονύσου που ο Θουκυδίδης ονόμαζε τα « παλιά Διονύσια ». Το φεστιβάλ γιορταζόταν κοντά στην πανσέληνο, περίπου στα μέσα Φεβρουαρίου του ρωμαϊκού ημερολογίου. Οι συμμετέχοντες φορούσαν γιρλάντες από λουλούδια γύρω από το κεφάλι, ιδιαίτερα τα παιδιά, γιατί πολύ απλά λεγόταν ότι «ο Βάκχος αγαπά τα λουλούδια ». Τα ανθεστήρια βοηθούσαν τις ψυχές να επουλώσουν τα τραύματα του παρελθόντος, και τους έδιναν τη δύναμη να προχωρήσουν στην ζωή.

Ο εορτασμός τους στην Αρχαία Αθήνα τελούνταν την 11η ως και την 13η του μηνός Ανθεστηριώνος (τέλος Φεβρουαρίου – αρχές Μαρτίου). Η πρώτη μέρα των Ανθεστηρίων ονομαζόταν «πιθοίγια». Ονομάστηκε έτσι από το γεγονός ότι την ημέρα αυτή ανοίγονταν και δοκιμάζονταν για πρώτη φορά οι πίθοι με τον οίνο της χρονιάς. Στα Βακχικά Μυστήρια ένα ποτήρι  κρασί, που ονομαζόταν το κύπελλο του Αγαθοδαίμονα, γινόταν δεκτό με μεγάλες ιαχές.

Τη δεύτερη μέρα των Ανθεστηρίων που λεγόταν «Χόες», από τα ομώνυμα αγγεία χόες που χρησιμοποιούσαν στους αγώνες ταχυποσίας, γινόταν η πομπική είσοδος του Διονύσου στην Αθήνα και ο «ιερός γάμος» του θεού με τη σύζυγο του άρχοντος βασιλέως ο οποίος ήταν επικεφαλής του ιερατείου και των θρησκευτικών αξιωματούχων της πόλης.  Το βράδυ αυτής της ημέρας ήταν ο εορτασμός της Χόης. Η Χόη ήταν μια μεγάλη κανάτα πήλινη για το κρασί  όπου οι άνθρωποι λέγεται ότι έπιναν όσο το δυνατόν περισσότερο αφού είχαν φάει πολύ ζεστό πικάντικο φαγητό που αντιπροσώπευε την θεϊκή φωτιά που τους έκανε να διψούν για Αέρα. Όταν τελείωναν οι αγώνες, στεφάνωναν τις χόες με λουλούδια καθώς και τα αγοράκια που είχαν συμπληρώσει το τρίτο έτος της ηλικίας τους.

Η τρίτη μέρα των Ανθεστηρίων ονομάζονταν «Χύτροι», επειδή την ημέρα προσφέρονταν αγγεία (χύτροι) με άνθη, μαγειρεμένα λαχανικά και πανσπερμία σιτηρών που αφιέρωναν στον χθόνιο και ψυχοπομπό Ερμή. Επίσης, την τρίτη και τελευταία ημέρα εορτάζονταν τα Υδροφόρια προς τιμήν όσων χάθηκαν στον Κατακλυσμό του Δευκαλίωνα. Οι Αθηναίοι έριχναν άρτους από στάρι και μέλι σε ένα χάσμα που υπήρχε στο ναό του Ολυμπίου Διός γιατί πίστευαν ότι από εκεί απορροφήθηκαν τα νερά του κατακλυσμού. Η μέρα ήταν πένθιμη επειδή πίστευαν ότι οι ψυχές των νεκρών ανέβαιναν στον πάνω κόσμο. Τις έδιωχναν την επόμενη μέρα φωνάζοντάς τους ότι η γιορτή είχε τελειώσει.

  Τα ανθεστήρια, γιορτή  των λουλουδιών και της άνοιξης στην σύγχρονη Ελλάδα ξεκίνησαν το 1927 και συνεχίστηκαν μέχρι και την χούντα το 1967 οπότε και διακόπηκαν. Επηρεασμένοι από το ευρωπαϊκό ρεύμα του ρομαντισμού οι αστοί του Αιγίου μετέφεραν αυτό το πνεύμα, έστω και καθυστερημένα, μέσω αυτής της γιορτής στην μικρή τους πόλη.  Επρόκειτο για μια παρέλαση με άρματα στολισμένα με λουλούδια. Μετά την πτώση της χούντας και επί Δημαρχίας Παναγόπουλου αναβίωσαν και  συνεχίστηκαν μέχρι το 2004 οπότε και σταμάτησαν αφού πλέον είχαν αλλάξει οι κοινωνικές συνθήκες που τα δημιούργησαν και τα συντήρησαν.  

  Μπορεί ο θεσμός τον Ανθεστηρίων να έχει σταματήσει, αλλά είναι μια γιορτή που οι κάτοικοί του Αιγίου θα ήθελαν πάλι να αναβιώσει.

 Στην κορύφωση της Άνοιξης, την Πρωτομαγιά, οι αμπελώνες Rira θα γιορτάσουν κάνοντας μαγιάτικο στεφάνι από φύλλα αμπέλου. Αυτή την εποχή οι κληματίδες είναι εύκαμπτες, ευωδιαστές, τρυφερές και δίνουν ένα αποτέλεσμα που θα το ζήλευε ακόμα και ο Διόνυσος.  Σε αυτή την γιορτή μπορείτε να μας ακολουθήσετε κάνοντας το δικό σας στεφάνι από κληματόβεργες, αγιόκλημα, αγριοτριανταφυλλιά κλπ. Με αυτόν τον τρόπο το στεφανάκι σας -ήδη από το ξεκίνημα της κατασκευής του- θα μοσχοβολάει και θα είναι στολισμένο με φύλλα και λεπτά ανθάκια. "Κρεμάστε" τις μαγιάτικες δημιουργίες σας στην σελίδα μας στο facebook: RIRA-Αμπελώνες-RIRA για να γεμίσει ο τόπος χρώματα και αρώματα!

Πηγή κειμένου:  Διαδίκτυο σελίδα HellenicGods.org / κείμενο για τα Ανθεστήρια.

Blog Το μαυράκι / κείμενο Ανθεστήρια Αιγίου 1955

Ανθεστήρια-Βικιπαίδεια

www.theogonia.gr